Minimalisme is gericht op het ontdoen van alles wat je niet nodig hebt, om te kunnen focussen op wat belangrijk voor je is. Op die manier is minimalisme een middel om betekenisvol te leven.
In hun boek Minimalism leggen The Minimalists uit hoe je minimalistisch kan leven. Volgens hen is het dé garantie op een betekenisvol, bezield en vrij leven; de fundamenten van geluk.
Ik heb hun boek ondertussen al een paar keer gelezen en elke keer slaag ik erin om toch weer een laagje dieper te graven: op zoek naar wat me echt gelukkig maakt.
In het blogbericht ‘Met deze vier stappen bepaal je je persoonlijke waarden en kom je dichter bij je droomleven’, zette ik de eerste stap; ik ging na welke waarden voor mij het belangrijkst zijn. Om te leven naar wat je belangrijk vindt, moet je immers wel eerst weten wat dat is...
Nu is het tijd voor stap 2: nagaan of wat ik doe (waar ik dus tijd en energie in steek) en met wie ik dat doe, in lijn is met mijn persoonlijke waarden. M.a.w. leef ik in lijn met wat ik belangrijk vind?
Stap 1: laten mijn persoonlijke waarden een betekenisvol leven toe?
The Minimalists bepaalden 5 pijlers van een betekenisvol leven:
gezondheid,
relaties,
bezieling,
groei,
betrokkenheid.
Het is belangrijk een evenwicht te vinden tussen alle vijf, al nemen bij de meeste mensen twee pijlers de bovenhand. Deze kunnen variëren afhankelijk van de levensfase waarin je je bevindt.
Waar gaan deze pijlers precies over?
Gezondheid en relaties zijn vrij vanzelfsprekend. Bezieling gaat over leven in functie van je passies. Groei linkt naar persoonlijke groei, als individu, terwijl betrokkenheid terug gaat naar de bijdrage die je kan hebben aan de groei van anderen.
Ik vroeg me af of mijn persoonlijke waarden terug te brengen zijn tot één van deze pijlers. M.a.w. zou ik, als ik mijn leven afstem op mijn zorgvuldig gekozen persoonlijke waarden, een betekenisvol leven kunnen bekomen?
Dit zijn mijn zes persoonlijke waarden en… ze matchen inhoudelijk allemaal met de vijf pijlers:
ð AUTHENTIEK matcht met: groei
ð DUURZAME EENVOUD matcht met: passie
ð MET PASSIE VOOR ANDERS/VERANDERING matcht met: betrokkenheid
ð AVONTUURLIJKE AUTONOMIE matcht met: passie/groei
ð VERBINDING matcht met: relaties
ð GEZONDHEID (in al z’n aspecten) matcht met: gezondheid
In theorie zit het plan dus goed!
Maar wat met de praktijk?
Begin with the end in mind. (Stephen Covey)
Stap 2: helpt wat ik doe me vooruit naar wat ik belangrijk vind?
Een week lang schreef ik alle activiteiten op waaraan ik tijd en aandacht besteedde; van een meeting tot het klaarmaken van het eten, van hulp aan de kinderen tot mijn persoonlijke verzorging. Een gigantische lijst maar tegelijk ook boeiend om te zien.
Door dit een week lang gedetailleerd op te schrijven kon ik makkelijk patronen ontdekken. Door die dan weer af te toetsen aan mijn persoonlijke waarden kon ik meteen zien hoe gefocust ik mijn tijd spendeer aan wat ik belangrijk vind. Ik stelde alles wat ik doe in vraag:
Wat helpt mijn persoonlijke waarden vooruit en wat niet? Wat kan ik schrappen en wat niet? Welke handeling stel ik vandaag nog niet maar zou me wel vooruit helpen?
Zo zag ik dat ik doorheen de dag nauwelijks rustmomenten inlas, waardoor ik na 9u ’s avonds compleet leeg in de zetel plof. Een bron van frustratie want de rust van de avond vind ik vaak erg inspirerend om te schrijven, iets waar ik van hou. Hoewel ik gezonde voeding erg belangrijk vind, plan ik er geen concrete tijd voor in; ik ga ervanuit dat ik dit wel tussendoor kan doen...
Recipe for disaster dus.
Ik maakte een lijstje van wat (minder) goed loopt. En ik bedacht oplossingen!
Vervolgens nam ik er mijn planner van Get Your Flow opnieuw bij. Ik was ooit al begonnen met plannen maar om een of andere duistere reden toch weer gestopt. Ik plande de eerstvolgende weken eerst mijn ‘voornemens’ in. In wat overbleef plande ik mijn eigenlijke afspraken en to do’s.
Ik lieg er niet over: dat is even een ontnuchtering geweest. De tijdsinvestering die het vraagt om effectief te doen wat ik belangrijk vind, is enorm. Op het moment dat ik dit schrijf (juni 2022) weet ik niet of ik (volledig) zal slagen. Maar ik blijf mild voor mezelf (Rome wasn't build in a day - enal) en ik hou mijn uiteindelijke (lange termijn) doel voor ogen (babysteps people!).
Ik hoop vooral dat de meerwaarde van wat ik nu lijk 'op te geven' (dat snoeien gaat hier en daar pijn doen) komende tijd echt duidelijk wordt, zodat het vanzelf op me groeit.
Stap 3: helpt mijn omgeving me vooruit naar wat ik belangrijk vind?
Naast wat je doet, is ook van belang met wie je dit doet.
In het boek Minimalism vind je een oefening rond ‘relatiebeheer’. En er komt een Excelleke aan te pas!
Jij speelt een actieve rol in je relaties, zorg dat het je niet alleen maar overkomt met wie je wel of niet omgaat en hoe. (The Minimalists)
In de eerste kolom noteer je alle mensen met wie je een relatie hebt.
Niet in de betekenis van een intieme band maar eerder gezien als ‘regelmatig contact hebben met’.
Echt allemaal. Jep.
Dat kan voor sommigen een behoorlijke lijst zijn. Als introvert (ik haal mijn energie niet uit contacten met anderen) viel dat best mee. Denk aan je naaste familie, mensen die je elke dag aan de schoolpoort ziet, je kapster als je daar vaak langsgaat.
In kolom twee wijs je iedereen toe aan één van de categorieën: primair, secundair, marginaal.
Zie je leven even als een film: de primaire categorie zijn de hoofdrolspelers, die mensen die je het naaste staan. Een secundaire rol, de bijrollen in de film, zijn voor de mensen die in mindere mate van belang zijn. De marginale categorie zijn de figuranten: je hecht enige waarde aan je relatie met hen maar ze spelen een ondergeschikte rol.
Opgelet, deze indeling heeft niets te maken met de waarde van de relatie: het gaat dus niet over hoe je de band ervaart, of het een (minder) fijne ervaring is.
Dat komt immers in de derde kolom: hier geef je aan wat het effect is van de relatie.
Positieve relaties maken je gelukkig en dragen bij aan je ontwikkeling als mens. Negatieve relaties frustreren je en laten je ongelukkig of onvoldaan achter. Neutrale relaties maken je niet echt ongelukkig maar roepen vaak tegenstrijdige gevoelens bij je op.
Ik voegde er zelf nog een categorie aan toe: de neutraal positieve relatie. Deze relaties maken je noch gelukkig noch ongelukkig maar, in tegenstelling tot de neutrale, roepen ze geen tegenstrijdigheid op; je voelt je er prima bij zoals het is (ook als dit bv. betekent dat een contact niet helemaal ok zit).
Vervolgens ging ik na of er mensen ten onrechte in de categorie ‘marginaal’ zitten. Waar zou ik ze graag zien? Wat moet ik doen om dit te realiseren? Omgekeerd ging ik ook na of mensen ten onrechte in de categorie primair of secundair zitten terwijl ik vind dat ze daar eigenlijk niet horen. Zo zag ik in dat een aantal collega’s door de jaren eerder secundair waren geworden (i.p.v. marginaal) en ik graag wat extra tijd met ze wil doorbrengen. Anderzijds besefte ik dat het tijd is om afscheid te nemen van een aantal secundaire relaties die me frustratie brengen.
Ik schrijf dat hier snel effe stoer op maar goed, eenvoudig is dat niet. Dankbaar, dat wel, voor alle fijne stappen die we samen hebben gezet.
Verander jezelf, niet anderen: je kunt de mensen om je heen niet veranderen, maar je kunt wel veranderen wie de mensen om je heen zijn. (The Minimalists)
Je kan deze analyse zelf nog sterk uitbreiden. Wat vertelt het aantal relaties je? Heb je het gevoel dat er voldoende tijd is voor wie belangrijk is? Moet je misschien wat selectiever worden of net wat meer inspanning doen om je kring uit te breiden? Voel je dat je je volledige zijn kwijt kan bij deze mensen? Of zijn er aspecten die niet aan bod komen, waarvoor je 'specifieke profielen' nodig hebt bv. een creatief maatje, een luisteren oor. Welke eigenschappen zoek je in je kringetje? Welke bijdrage wil jij hebben voor hen? Wat voor vriend wil jij worden?
Ik ben hier best wat uurtjes mee bezig geweest. En het échte werk moet nu nog beginnen!
Al die lessen elke dag gaan inbouwen in mijn planning én me daaraan houden.
Maar met elke bijkomende focus merk ik een verschil bij mezelf, een rust.
En dan weet ik dat het klopt.
Ik wens het je toe.
Veel liefs,
Stefanie
Dat is er hier weer boenk op hé. Wat ik de afgelopen tijd voelde en leerde beschrijf je hier zó helder! En ja 't is een proces dat nooit echt af is, maar elke stap is een stapje dichter bij die o zo belangrijke innerlijke rust. Wauw Stefanie, echt inspirerend!💚